Αυγά-μάτια, τηγανητές πατάτες, μακαρόνια με σάλτσα – κάπου εδώ τελειώνει η λίστα με τα φαγητά που ο άπειρος μαγειρικά εργένης συνήθως πιστεύει πως μπορεί να ετοιμάσει. Η αλήθεια είναι όμως πως κάθε συνταγή έχει «εργένικη καρδιά»: αφαιρώντας τα λιγότερο αναγκαία υλικά, που συνήθως λείπουν από ψυγείο και ντουλάπια, και κρατώντας τα βασικά, ή όσα, τέλος πάντων, διαθέτουμε, κάθε αρχάριος στα της κουζίνας – αλλά γεμάτος όρεξη για λιχουδιές – μπορεί να έχει ό,τι λαχταρήσει αποτινάσσοντας παράλληλα τη ρετσινιά του αδέξιου και αποτυχημένου μάγειρα. Και καθώς για τους πεινασμένους εργένηδες το ζουμερό κρέας αποτελεί μονόδρομο, τι πιο λαχταριστό από μία νόστιμη και εύκολη τηγανιά.
Στη λογική της βαφτισμένης στην μπίρα μπριζόλας, που αξιοποιεί το πάντοτε περισσευούμενο αλκοόλ του σπιτιού, μπορούμε να ετοιμάσουμε την πιο χορταστική απάντηση στο ανυποχώρητο ερώτημα «τι τρώμε πάλι σήμερα;». Μοναδικά αναγκαία υλικά, το κρέας και το κρασί – όλα τα υπόλοιπα προαιρετικά και ασφαλώς όχι αναντικατάστατα.
Για μία τηγανιά αρκετή για δύο άτομα, ή έναν πολύ πεινασμένο, θα χρειαστούμε
- ένα κιλό κρέας χοιρινό κομμένο σε κυβάκια από τον ευγενή χασάπη
- λίγο λάδι, αλάτι και πιπέρι
- κάμποσο κρασί, κόκκινο, ροζέ ή λευκό – ό,τι βρίσκεται στο ψυγείο μας
Προαιρετικά συμπαρομαρτούντα
- φρέσκο κρεμμύδι
- ρίγανη ή θυμάρι
- ψιλοκομμένες πιπεριές
- μουστάρδα
Σε ένα μεσαίο τηγάνι ζεσταίνουμε λίγο ελαιόλαδο και, μόλις ζεσταθεί αρκετά, ρίχνουμε τα κομματάκια του χοιρινού για το πρώτο μέρος του μαγειρέματός τους. Όταν το χρώμα τους σκουρύνει ελαφρώς προσθέτουμε κρασί σε ποσότητα τόση που να καλύπτει τους κύβους του χοιρινού. Τα ισχυρά τσιτσιρίσματα και η ευωδιά του κρασιού που αργοβράζει σμίγοντας με το κρέας, θα ξεσηκώσουν ως και τους λιγότερο πεινασμένους.
Χαμηλώνουμε τη φωτιά και αφήνουμε την τηγανιά να σιγομαγειρευτεί για περίπου 20 λεπτά χωρίς ενοχλήσεις – μόνο ένα μαλακό ανακάτεμα κάθε τόσο αρκεί. Μόλις το χρώμα του κρέατος πλησιάζει την επιθυμητή, καστανόξανθη απόχρωση και το κρασί απορροφηθεί, ρίχνουμε ό,τι διαθέτουμε: κρεμμύδι, πιπεριές ή και τα δύο, οπωσδήποτε ψιλοκομμένα αλλά όχι υπερβολικά, για να μη παρατηγανιστούν και χάσουν τη φρεσκάδα τους. Αν ασφαλώς διαθέτουμε, έχει φτάσει η ώρα και για τη μουστάρδα – όχι παραπάνω από μία κουταλιά της σούπας.
Αλατοπιπερώνουμε γενναιόδωρα, ρίχνουμε ρίγανη ή θυμάρι και συνεχίζουμε με ένα γερό ανακάτεμμα. Σχεδόν δέκα λεπτά αργότερα απομακρύνουμε το ζουμερό, πια, φαγητό μας από τη φωτιά. Συνολικά μισή ώρα με σαράντα λεπτά αρκούν για να ολοκληρωθεί το μαγείρεμα της τηγανιάς.
Τα καραμελωμένα κυβάκια δε χρειάζονται συνοδούς, μπορούν να μας χορτάσουν από μόνα τους – με τις απαραίτητες βέβαια βουτιές του ψωμιού στα σημεία που η νόστιμη σάλτσα λιμνάζει. Ωστόσο οι περισσότερο πεινασμένοι μπορούμε πάντοτε να ετοιμάσουμε στα γρήγορα πιλάφι ή έναν λοφίσκο από φρεσκοτηγανισμένες, τραγανές πατάτες.
Περισσότερες νόστιμες συνταγές στο http://www.bostanistas.gr
