Συνταγή από stellamark.blogspot.gr
Υλικά για το φύλλο {μεγάλο ταψί}
- 3 νεροπότηρα αλεύρι για όλες τις χρήσεις
- 1 νεροπότηρο χλιαρό νερό + 1/2 επιπλέον
- 1 κ.σ. αλάτι
- 1/4 της κούπας ελαιόλαδο
- 1 πλάκα Βιτάμ για άλειμμα
Για τη γέμιση
- 1 γιαούρτι αγελάδας
- 4-5 αβγά
- 1/4 της κούπας γάλα
- 400 γρ. φέτα
- μια τσιμπιά αλάτι
- 2-3 κ.σ. λιωμένο βιτάμ
Εκτέλεση
Προετοιμάζουμε τα υλικά και τα σκεύη μας. Λιώνουμε το Βιτάμ σ’ ένα μικρό βαθύ μπολ και μαζί έχουμε το πινέλο μας. Σε δυο ρηχά πιάτα στρώνουμε δυο μεγάλα φύλλα αλουμινόχαρτο και βάζουμε στην άκρη. Καθαρίζουμε τον πλάστη και το πλαστήρι μας. Ετοιμάζουμε τη γέμιση. Χτυπάμε ελαφρώς τα αβγά, προσθέτουμε το γιαούρτι, το γάλα, το βιτάμ και τη φέτα σε τρίμματα. Αν η φέτα μας είναι αλμυρή μπορούμε να παραλείψουμε το αλάτι. Βουτυρώνουμε καλά το ταψί μας.
Ρίχνουμε τα 4 πρώτα υλικά μας {μόνο το 1 νεροπότηρο για αρχή και αν είναι στεγνή η ζύμη προσθέτουμε το επιπλέον, σιγά-σιγά} σε μια μεγάλη λεκάνη και πλάθουμε έντονα για 4′-5′ μέχρι να πάρουμε μια ελαστική ζύμη που κολλάει ελαφρώς στα χέρια. Σκεπάζουμε και αφήνουμε το ζυμάρι να ξεκουραστεί για 15′.
Χωρίζουμε τη ζύμη με τη βοήθεια ενός μαχαιριού σε μικρές μπαλίτσες, 12 μπαλίτσες για τη βάση και 10 για να καλύψουμε τη γέμιση. Οι μπαλίτσες μας πρέπει να είναι σκεπασμένες καθ όλη τη διάρκεια με μια νωπή πετσέτα για να μη ξεραθεί η επιφάνεια τους.
Παίρνουμε μια, μια μπαλίτσα {η Φλωρινιώτικη ντόπια ονομασία είναι “πουπτσίνα”}, αλευρώνουμε τοπικά μαζί και τη μπαλίτσα, την πατάμε απαλά με την παλάμη μας και ανοίγουμε με τη βοήθεια του πλάστη σε μικρά φύλλα, με διάμετρο περίπου 15cm.
Όταν ανοίγουμε τη μπαλίτσα σε φύλλο, την περιστρέφουμε κάθε φορά και μαζί “σέρνουμε” από κάτω της την περίσσεια του αλευριού. Προσπαθούμε τα φύλλα να είναι διαμετρικά ίσα μεταξύ τους.
Με τη βοήθεια ενός πινέλου μαγειρικής βουτυρώνουμε την επιφάνεια του σχηματισμένου πλέον φύλλου μας και πάνω του τοποθετούμε το επόμενο και ούτω καθεξής μέχρι να τοποθετήσουμε και τα 12 φύλλα το ένα πάνω στο άλλο. Το τελευταίο φύλλο το κάνουμε λίγο μεγαλύτερο και σκεπάζουμε μ’ αυτό τα υπόλοιπα αλλά δεν το βουτυρώνουμε. Βάζουμε τη στοίβα μας αυτή στο πιάτο με το αλουμινόχαρτο, καλύπτουμε και τοποθετούμε στο ψυγείο. Την ίδια διαδικασία ακολουθούμε και με τις υπόλοιπες μπαλίτσες μας.
Μετά από 30′ περίπου βγάζουμε από το ψυγείο την πρώτη στοίβα που σχηματίσαμε {τη βάση δηλαδή}, αφαιρούμε από το αλουμινόχαρτο και βάζουμε στο αλευρωμένο πλαστήρι μας. Σχηματίζουμε με τα δάχτυλα των χεριών μας επιφανειακές τρύπες, αλευρώνουμε και αρχίζουμε το άνοιγμα του φύλλου με τον πλάστη μας για να σχηματίσουμε ένα μεγάλο και ενιαίο πλέον φύλλο.
Το δεύτερο φύλλο το ανοίγουμε περίπου όσο είναι το ταψί μας, το τυλίγουμε στον πλάστη και το τοποθετούμε πάνω στη γέμιση με ζιγκζαγκοτές κινήσεις.
Βουτυρώνουμε καλά την επιφάνεια της πίτας μας {με βοηθάει η Ειρηνούλα μου, η οποία μάλιστα ανοίγει και φύλλο} και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200c για περίπου 3 τέταρτα της ώρας. Κατά τη διάρκεια του ψησίματος παρακολουθούμε εάν φουσκώσει η ζύμη μας {καλή ένδειξη}. Σ’ αυτή τη περίπτωση τρυπάμε προσεκτικά την επιφάνεια με ένα πιρούνι να ξεφουσκώσει.
Η συγκεκριμένη μέθοδος παρασκευής σπιτικού φύλλου μπορεί να είναι λίγο κουραστική αλλά το αποτέλεσμα ανταμείβει στο έπακρο. Το φύλλο γίνεται απίστευτα τριφτό και κρατσανιστό. Σας παροτρύνω να τη δοκιμάσετε και μη σας αποθαρρύνει το χρονοβόρο του θέματος.
Καλή μας όρεξη.
Η πίτα αυτή μπορεί να καταψυχθεί είτε ψημένη {τα κομμάτια που περίσσεψαν τα τυλίγουμε ένα, ένα σε πλαστική μεμβράνη και μετά όλα μαζί τα τοποθετούμε στην ειδική για την κατάψυξη σακούλα} είτε άψητη {αντί να τη φουρνίσουμε, καλύπτουμε το ταψί με αλουμινόχαρτο, το βάζουμε στην κατάψυξη και όταν έρθει η ώρα για ψήσιμο η πίτα πάει κατευθείαν στο φούρνο χωρίς να την αποψύξουμε απλά θα χρειαστεί λίγη ώρα παραπάνω να ψηθεί}. Όσο για τη γέμιση αυτή μπορεί να γίνει με ότι τραβάει η όρεξη μας, νηστίσιμη ή αρτύσιμη.
