Μακαρονόπιτα με λάδι – Ευρέως διαδεδομένη στην Πελοπόννησο

Αυτή δεν είναι περιγραφή είναι ιεροτελεστία τρέξαν τα σάλια μου.

Η συνταγή είναι από Giorgos Katsampas – “ΟΙ ΧΡΥΣΟΧΕΡΕΣ / ΗΔΕΣ”.

Υλικά
-6 φύλλα κρούστας, (δεν ξέρω να ανοίγω αλλά θα μάθω)
-1 λίτρο γάλα
-350 γρ. αλμυρή φέτα από τσοπάνο, (λύσσα την κάνουνε)
-5 αυγά από τις κοτούλες, (το ένα έτυχε δίκροκο)
-ελαιόλαδο, (για τα μακαρόνια αφού στραγγιστούν από το νερό, 50 ml. για τη γέμιση και όσο πάρει το ταψί και τα φύλλα)
-600 γρ. χοντρά μακαρόνια, (λόγω του ταψιού που βρήκα από τη γιαγιά μου και σπασμένα στα τρία, tip από τη μητέρα μου για να εισχωρεί το μίγμα μέσα τους και να αφρατέψει η πίτα)
-Αλάτι, αν η φέτα είναι εμπορίου, (αυτή που έχω ανεβάζει 3 mmHg τη πίεση από το αλάτι που έχει)
-Πιπέρι. Βάζω φρεσκοτριμένο από μύλο με τέσσερα αρωματικά πιπέρια.

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Ενώ ξεπαγώνουν τα φύλλα 2 ωρίτσες, και παραδίπλα το γάλα, το τυρί και τα αυγουλάκια αν είναι από ψυγείο, (εγώ βάζω ημέρας από το κοτέτσι), βράζουμε τα μακαρόνια. Τα στραγγίζουμε, τα σβήνουμε με ελαιόλαδο και τα αφήνουμε να κρυώσουν.
Με τα χέρια ή το πηρούνι, σπάμε ακανόνιστα το τυρί.

Αφού τα υλικά είναι πλέον έτοιμα, προθερμαίνω το φούρνο στους 200 βαθμούς.
Χτυπάω τα αυγά με δύο πηρούνια κι όχι με μίξερ, (δεν φτιάχνω κέϊκ), ρίχνω γάλα, λάδι, αλατοπίπερο και τα τυριά, ανακατεύω με φαρδιά ξύλινη κουτάλα ή με την παλάμη μου, όπως μου έμαθε η γιαγιά μου και τα αδειάζω στη κατσαρόλα με τα μακαρόνια. Ανακατεύω.

Λαδώνω το ταψί και οπωσδήποτε στα τοιχώματα και στο χείλος. Στρώνω 3 φύλλα με λάδι ενδιάμεσα. Ανακατεύω πάλι το μίγμα στη κατσαρόλα και το αδειάζω στο ταψί. Στρώνω τα υπόλοιπα 3 φύλλα, πάλι με λάδι ενδιάμεσα.
Κόβω τις άκρες που είναι έξω από το χείλος του ταψιού, (θα τις φάνε οι κότες αύριο) και στρίβω το υπόλοιπο προς τα μέσα.

Στην κατσαρόλα που ήταν το μίγμα, ρίχνω ένα ποτήρι νερό. Ανακατεύω κι έτσι “τραβάει” τις μυρωδιές και μικρά υπολείμματα από τα αυγά, το γάλα, το λάδι και το τυρί. Το αδειάζω με προσοχή επάνω στη πίτα.
Βάζω το ταψί στο φούρνο και χαμηλώνω αμέσως τη φωτιά στους 180 βαθμούς. Σε 55 λεπτά, που τα φύλλα έχουν ξεκολλήσει από το ταψί και το λάδι χοχλάζει γύρω- γύρω, σβήνω το φούρνο και μετά από 5 λεπτά βγάζω το ταψί.

Βάζω μια πετσέτα, διπλωμένη στα τέσσερα, σε ένα σημείο της περιμέτρου του ταψιού για να κυλήσει το λάδι από την αντίθετη μεριά. Μόλις αρχίσει να κρυώνει η πίτα, (περίπου στα 15-20 λεπτά) κόβω με προσοχή ένα κομμάτι για να μαζευτεί το λαδάκι.

Όταν πια κρυώσει, την κόβω και τα κομμάτια τα βάζω σε πιατέλα στρωμένη με χαρτί κουζίνας. (Το λαδωμένο χαρτί ΔΕΝ το πετάω. Είναι προσάναμμα για το τζάκι και για τις κλάρες από τις ελιές).
Το λάδι που πήραμε από το ταψί, επειδή ακριβώς είναι έξτρα παρθένο, ΔΕΝ το πετάμε. Μπορούμε να μαγειρέψουμε ή το κορυφαίο όλων: να τηγανίσουμε πατάτες που γίνονται πεντανόστιμες.

Αυτά που έγραψα για θερμοκρασίες, ισχύουν για τη κουζίνα μου και το ταψί μου.
Να είστε όλα τα μέλη του γκρουπ και οι οικογένειές σας πάντα καλά!

Η συνταγή είναι από Giorgos Katsampas – “ΟΙ ΧΡΥΣΟΧΕΡΕΣ / ΗΔΕΣ”.