Υλικά (για 5-6 μερίδες)
- 2 κότσια χοιρινά
- ½ κιλό φασόλια άσπρα
- 1 φλιτζάνι λάδι εξαιρετικής ποιότητας
- 3 καρότα ψιλοκομμένα
- 2 κοτσάνια σέλερι ψιλοκομμένα
- ζωμό κρέατος
- 2 κουταλιές μεγάλες πελτέ ντομάτα
- 1 δαφνόφυλλο
- αλάτι και πιπέρι φρεσκοαλεσμένο
- 1 κουταλιά κόκκινο πιπέρι γλυκό ή καυτερό ανάλογα με τα γούστα σας
Μαρινάδα
- 1 μπουκάλι άσπρο κρασί .
- 1 κρεμμύδι κομμένο σε λεπτές φέτες
- 6-8 σκελίδες σκόρδο ολόκληρες αλλά σπασμένες μ’ ένα χτυπημα
- 1 μεγάλη κουταλιά σιρόπι ρόδι ή πετιμέζι
Οδηγίες
Βουτάμε τα κότσια στη μαρινάδα και τα αφήνουμε στο ψυγείο για 12 περίπου ώρες. Μουλιάζουμε τα φασόλια για τουλάχιστον 12 ώρες.
Βράζουμε τα φασόλια (αφού πετάξουμε το νερό της πρώτης βράσης) σε χαμηλή φωτιά για μία ώρα.Εν τω μεταξύ στεγνώνουμε πολύ καλά τα κότσια και τα τσιγαρίζουμε σε λίγο λάδι μέχρι να ροδοκοκκινίσουν. Στραγγίζουμε τη μαρινάδα και τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο στο ίδιο τηγάνι σε χαμηλή φωτιά. Όταν το σκόρδο αρχίσει και μυρίζει, προσθέτουμε το καρότο και το σέλερι και το ντοματοπολτό και τσιγαρίζουμε κι αυτά για ένα λεπτό. Υψώνουμε τη θερμοκρασία και «σβήνουμε» με το υγρό της μαρινάδας, αφήνοντας να βράσει για λίγα λεπτά να ξεθυμάνει το οινόπνευμα, ξεκολλώντας τα καραμελώμενα κομματάκια απ το τηγάνι.
Σε πήλινο (ή μαντεμένιο εμαγιέ) τσουκάλι με σκέπασμα βάζουμε τα κότσια και τα στραγγισμένα φασόλια και περιχύνουμε με τη μαρινάδα, αφού της προσθέσουμε το αλατοπίπερο. (Αν το τσουκάλι μας μπαίνει στο μάτι μπορούμε να κάνουμε σ’ αυτό και τα τσιγαρίσματα, απλοποιώντας τη λάντζα.) Προσθέτουμε το υπόλοιπο λάδι, το δαφνόφυλλο και αρκετό ζωμό να σκεπάσει κρέας και φασόλια συν δυό πόντους.
Κλείνουμε το τσουκάλι και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο 180 βαθμών (λιγότερο αν έχει αέρα) για τρεις περίπου ώρες. Στη μία ώρα και στις δύο ελέγχουμε μην έχει στεγνώσει και αν χρειάζεται προσθέτουμε λίγο ζωμό. Όταν το φαγητό είναι έτοιμο, πρέπει να μένει λίγο μελωμένο υγρό στα φασόλια.
Σερβίρουμε με πράσινη χειμωνιάτικη σαλάτα και χωριάτικο ψωμί. (Είναι μάλλον προσωπικό γούστο, αλλά εμείς στύβουμε και λεμόνι στο πιάτο… το κάνουμε και στη φασολάδα.)